บันทึกเรื่องราว สืบสาวความจริง ทิ้งไว้ให้ลูกหลาน.
Save the stories. Investigate the truth. Give to the next generation.


26 เมษายน 2552

<<< เรื่องของผึ้งแตกรัง >>>

เมื่อผึ้งรังเดิมโดนรังควาน
ผึ้งก็จะแตกรังไปสร้างรังใหม่
สำหรับคนหาประโยชน์จากรังผึ้ง
อาจพึงพอใจ
ที่เห็นผึ้งขยันไม่ลดละ
ที่จะสร้างรังใหม่อยู่เรื่อยๆ
เขาก็จะได้รับประโยชน์
จากการเก็บรังผึ้งไปขายหรือกิน
แต่สำหรับกรณีการเมืองแล้ว
การที่ผู้มีอำนาจ
ใช้กำลังสลายกลุ่มผู้ชุมนุม
ถ้ากลุ่มผู้ชุมนุมเลิกลาไปง่ายๆ
พวกเขาก็จะพึงพอใจเป็นอย่างมาก
แต่ถ้าเมื่อไหร่
กลุ่มผู้ชุมนุมทำตัวเหมือนผึ้งแตกรัง
ที่พร้อมจะกลับมารวมพลังกันใหม่
อันนี้แหละที่จะทำให้ผู้มีอำนาจ
ไม่ค่อยพอใจนัก
เผลอๆ บางคนอาจกินไม่ได้นอนไม่หลับเอา
ถ้ากลุ่มผู้ชุมนุมที่มีคนมาก ทำตัวแบบนี้
แบบไม่ยอมเลิกลาง่ายๆ
เชื่อเหอะว่า
ถ้าโดนตีกี่ครั้งก็กลับมารวมพลังใหม่
ฝ่ายที่ตีเขาจะท้อใจไปเอง
สุดท้ายต้องยอมเจรจา
เพราะเขาสามารถทำร้ายหรือยึดได้แค่ร่างกาย
แต่เขาไม่สามารถยึดหัวใจคนที่มาชุมนุมได้
มีแต่เพิ่มแรงแค้นแรงโกรธให้เพิ่มขึ้น
หลับตาก็นึกภาพออก
กลุ่มคนที่ไม่พอใจกลุ่มเดิมไม่มีลด
มีแต่เพิ่มความโกรธแค้น
และจำนวนคนที่จะมากขึ้น
จากญาติพี่น้องเพื่อนพ้อง
หรือแนวร่วมที่เป็นพลังเงียบ
ดังนั้นมุกสร้างภาพตัวเองดูดี
และทำลายภาพเสื้อแดงที่เขาใส่
ไม่ช่วยให้มีอะไรดีขึ้นมา
แค่ซื้อเวลาไปได้แค่ชั่วคราว
คล้ายๆ หลับแล้วฝันไป
พอตื่นขึ้นมาก็จะพบความจริง
ไม่เป็นอย่างในฝัน
ที่ตัวเองจะได้เป็นฮีโร่
จะสามารถทำให้ผู้ชุมนุมยอมรับ
หรือทำให้ไม่มีคนมาต่อต้านอีก
ก็เพราะข้อเรียกร้องเขาไม่ได้รับการตอบสนอง
ทำยังไงก็ไม่เลิก
ยกเว้นเป็นม็อบรับจ้าง
ตั้งข้อเรียกร้องมายังงั้นเอง
พอแบ่งผลประโยชน์ลงตัวก็สั่งสลายได้
แต่นี่ไม่ใช่
แม้วันนี้ยังมีความพยายามดิสเครดิต
ว่าเป็นม็อบรับจ้างม็อบเติมเงินอะไร
แต่ถ้าได้ไปสัมผัสความจริง
จะเข้าใจเองว่าไม่ใช่

โดย มาหาอะไร