วันนี้ไปกับกลุ่มเสื้อแดงแถวดอนเมือง
ซึ่งยังไม่รวมตัวเป็นกลุ่มจริงจัง
แต่ดูรวมๆ แล้วหลายร้อยคน จากหลายๆ กลุ่ม
รอมีแกนนำมาจัดตั้งให้เป็นกลุ่มเหมือนกลุ่มอื่นๆ
และจะมีเพิ่มขึ้นเยอะแน่นอนถ้าเป็นกลุ่มจริงจัง
ปกติไปคนเดียวไปเป็นกลุ่มก็สนุกดี
ระหว่างทางก็คุยกับชาวบ้าน
และต่างคนต่างจับเข่าคุยกันสนุกสนาน
ไปถึงก็ประมาณ 9.30 น.
เดินไปสักพักก็กระจายกันไปเพราะกลุ่มที่เราไป
อย่างที่บอกไม่เป็นกลุ่มและไม่มีป้ายอะไร
เหมือนกลุ่มอื่นๆเลยหลง
และเราก็ต้องไปตะเวนถ่ายรูปอย่างที่เคย
ซึ่งก็ไม่รู้จะเริ่มที่ตรงจุดไหนก่อน
พอดีรถไปจอดแถวสนามม้านางเลิ้งตรงข้ามวัง
ก็เลยเดินตรงไปแถวพระบรมรูปทรงม้า
ไปถึงคนก็แน่นไปหมดไม่รู้จะไปทางไหน
ก็ตะเวนถ่ายรูปแถวๆ นั้น
และเดินไปแถวหน้าทำเนียบว่าเขาจะทำยังไงต่อไป
พอดีตอนนั้นก็ไม่รู้ว่าบ้านสี่เสาอยู่ตรงไหนด้วย
พอถึงแถวทำเนียบได้ยินแกนนำ
บอกให้กลุ่มชมรมคนรักอุดร
เป็นกองหน้าไปบ้านสี่เสาพอถามว่าอยู่แถวไหน
เขาก็ว่าอยู่ตรงแยกพระบรมรูปทรงม้าแล้วเลี้ยวซ้าย
ก็ตรงจุดเมื่อกี้ที่เราเดินมานี่หว่า
แล้วทำไมกองหน้ายังไม่ออกเดินทาง
แต่เห็นแถวแยกนั้นเส้นที่มุ่งไปบ้านสี่เสา
คนแน่นมากๆแล้ว
แสดงว่าแถวหน้าๆ คงไปถึงบ้านสี่เสาแล้ว
แต่คนเยอะตลอดทางที่เราเดินมาจนถึงแถวหน้าเวที
ที่คนกำลังทยอยไปสมทบ
และพอเดินออกมามุ่งตรงไปแถวสะพานมัฆวาน
คนก็ทยอยมาเรื่อยๆ หลังเก็บภาพได้สักพัก
ก็รีบเดินไปแถวบ้านสี่เสา
ระหว่างทางแดงเต็มไปหมด
จนเหมือนตาบอดสีไปชั่วขณะ
มองไปทางไหนก็แดง แดง แดง
และยิ่งเดินเข้าใกล้บ้านสี่เสาคนยิ่งแน่นเป็นปลากระป๋อง
เบียดกันมากๆ กว่าจะแทรกเพื่อไปข้างหน้า
ลำบากจริงๆ
ยิ่งใกล้รถนำขบวนยิ่งเบียดกัน
จนจะเป็นผัวเมียกันได้
แน่นจริงๆ แทรกลำบากมากๆ
สุดท้ายก็หาทางแทรกไปทีละคนสองคน
จนเลยรถนำขบวนมาถึงแยกสี่เสา
ก็ไม่เจอด่านอะไรสงสัยข้างหน้าๆ
เขาเคลียร์กันเรียบร้อยแล้ว
เห็นแต่ซากแท่งหินกับที่มีขดลวดล้อมรอบ
เหลือให้เห็นบ้าง
ระหว่างอยู่แถวแยกสี่เสา
ก็มีเรื่องตื่นเต้นเกิดขึ้น
เมื่อมีชาวบ้านมาขับไลนักข่าวช่อง 3
พอไปสอบถามได้ความว่า
นักข่าวช่องนี้รายงานข่าวว่าคนมาแค่ 2-3 หมื่นคน
เมียที่บ้านโทรมาบ้าง เวทีเล็กที่อยู่ตรงแยกประกาศบ้าง
สุดท้ายเขาเห็นรถโลโก้ช่อง3 อยู่บริเวณนั้น
ก็เลยร่วมกันขับไล่นักข่าวช่อง 3
ซึ่งวุ่นวายมากเดี๋ยวก็ไปไล่ตรงจุดนั้นเดี๋ยวก็มาตรงจุดนี้
การ์ดเอาไม่อยูมีน้อยและพื้นที่ก็ทั้งสองฝั่งถนนและบริเวณริมฟุตบาต
ประมาณว่ามีคนไม่ชอบช่องนี้อยู่แล้ว
โดยเฉพาะคนชื่อกนก ธีระ สรยุทธ
ก็เลยจุดติดง่ายและคนเริ่มมารุมตรงนั้นตรงนี้
และการ์ดก็เอาไม่อยู่
มีนายตำรวจมาช่วยพูดก็เอาไม่อยุ่
ที่จริงน่ามีโทรโข่งให้หัวหน้าการ์ดแต่ละชุด
เผื่อเอาไว้ควบคุมมวลชน
แต่คัดเอาคนที่พูดจาแบบปิยวาจาแทนคนที่ชอบพูดจาภาษาทูต
เพราะพูดจาภาษาทูตเกือบมีวางมวยกันก็มี
สุดท้ายนักข่าวตากล้องช่องสาม
ก็ต้องออกจากบริเวณนั้นไม่งั้นก็ยังไม่สงบ
ต้องเอาการ์ดจำนวนมากๆ มากั้น
ทำงานไม่ได้อยู่ดี
และอาจมีมือที่สามมาแทรกได้ง่ายๆ
เอายังไปบอกอีกคนที่กำลังส่งข่าว
หรือตัดต่อหรือทำอะไรอยู่
กับเครื่องมือที่เราไม่รู้จักแต่คงมีราคาแพงว่า
ให้รีบเก็บเครื่องมือให้พร้อมเวลาหนี
จะได้เอาไปด้วยได้เร็วสะดวก
เพราะดูแล้วเอาไม่อยู่เดี๋ยวเสียหายหนัก
แต่ดูแกใจเย็นและเราบอกว่า
ชาวบ้านไม่พอใจเรื่องนักข่าวช่อง3 รายงานว่า
มีคนมาแค่ไม่กี่หมื่น
ถ้านับเลขไม่เป็นก็รายงานว่ามีคนมามากก็พอ
เขาก็ว่าคนรายงานอยู่ที่ห้องส่งไม่เกี่ยวทางนี้
แต่ชาวบ้านเขาไม่สนใจแล้ว SMS ของเสื้อแดง
ก็รายงานมาแนวเดียวกันว่า
สุเทพบอกม็อบมาแค่ 2 หมื่นคน
มันก็ตรงกับที่พวกนั้นฮือกัน
แต่ไม่รู้ว่าช่องสามรายงานหรือเปล่า
หรือรายงานว่ายังไงแต่ตอนนี้ไม่มีใครฟังใครแล้ว
บางคนก็บอกว่าไล่เพื่อเป็นสัญลักษณ์ว่าไม่ชอบช่องนี้
สุดท้ายนักข่าวก็ถอนออกไปจากพื้นที่
สักพักใหญ่ๆ จักรภพก็มาพร้อมการ์ด
และนักข่าวต่างประเทศ
มาเคลียร์กับคนช่องสามในวัด
ซึ่งเราพึ่งรู้ว่ายังอยู่ในวัดด้วย
เคลียร์สักพักก็เข้าใจ
และเสื้อแดงที่ไปอยู่แถวนั้นก็ล่าถอยมา
เราก็เริ่มเดินตะเวนถ่ายรูปย้อนกลับมา
จากแยกสี่เสามาพระบรมรูปทรงม้า
ไปสะพานมัฆวานและเดินอ้อมไปทางด้านหลังทำเนียบ
คนแน่นตลอดทาง
และมีคนทยอยเข้ามาเรื่อยๆ
ตามเต้นท์ต่างๆ มีประชาชนนั่งพักกันเยอะ
ตามทางเดินคนเดินเบียดแน่นมากๆ
ยิ่งแถวหน้าทำเนียบคนเยอะมากๆ
ตอนแรก
ยังเข้าใจว่า
คนจากทำเนียบ
เดินไป
แถวบ้านสี่เสา
กันหมด
ที่ไหนได้
อยู่เต็มไปหมด
เดินผ่าน
ไม่ได้เลย
แน่นติดขัด
ไปหมด
พอดีไปแวะที่ Fared เขาให้เอาพวกยาดม
ไปส่งให้รถ Fared ซึ่งอยู่ก่อนถึงบ้านสี่เสา
ทางที่เราพึ่งเดินมาก็อาสาเอาไปให้
หลังจากนั้นก็ไปหาอะไรกิน
ลืมกินข้าวเที่ยงจะบ่ายสามโมงแล้ว
วันนี้เดินวนหลายรอบหลายจุดจนเท้าระบมไปหมด
เลยนั่งกับทีนานนับชั่วโมงแล้วก็เดินต่อ
ถ่ายรูปช่วงดึกคนเยอะมากเรื่อยๆ
หน้าพระบรมรูปทรงม้าคนเริ่มเยอะมาก
ขนาดแค่จุดเดียวจาก 3 จุดที่หน้าทำเนียบ
และหน้าบ้านสี่เสา
คนมากจริงๆ มากจนคิดว่า
ต่อให้เป็นมดแดงตัวเล็กๆ
แต่ถ้ามีเยอะๆ มากๆ เป็นแสนๆ
ก็ล้มช้างตัวใหญ่ๆ ได้
วันนี้ถือเป็นอีกวันในประวัติศาสตร์ชาติไทย
ที่คนเสื้อแดงลุกขึ้นมาประกาศศักดา
แบบไม่กลัวหน้าอินทรืหน้าพรหมที่ไหน
มันเหมือนสัญญาณว่า
ความอดทนเริ่มจะถึงขีดสุดกันแล้ว
โดย มาหาอะไร
บันทึกเรื่องราว สืบสาวความจริง ทิ้งไว้ให้ลูกหลาน.
Save the stories. Investigate the truth. Give to the next generation.