วันนี้ตื่นสาย
พอเช็คข่าวรู้สึกว่าที่พัทยาน่าไปเที่ยว
พอดีชวนพี่ที่คอนโดไปด้วย
ปรากฏว่าพอจะไปพัทยา
จากสี่ห้าคนเหลือคนเดียว
ก็ยังดีมีเพื่อนไป
ล้อหมุนตอนเที่ยง
ระหว่างทางไป
ฝนตกมองแทบไม่เห็นทางเป็นช่วงๆ
หลายๆ ช่วงก่อนถึงพัทยา
เมื่อเข้าใกล้พัทยา
พี่สาวโทรมาบอกว่า
มาร์คประกาศ พรก.ฉุกเฉิน แล้ว
และขอร้องให้กลับ
เราไม่กลับ
อุตส่าห์มาถึงที่นี่แล้ว
อยากรู้ว่ามันเป็นยังไง
ทีพวกพันธมิตรก็พรก. ตัวเดียวกันนี้
ก็ไม่เห็นมันจะไปทำอะไรใครได้เลย
ก็พยายามไปหาว่าเสื้อแดงอยู่แถวไหน
ขับเข้าไปทางพัทยากลาง
เห็นแต่ชาวบ้านใส่เสื้อแดงประปราย
และก็ฝรั่งใส่กันเยอะพอสมควร
ขับลัดเลาะไปจนสุดถนน
โดนบังคับเลี้ยวซ้ายแถวพัทยาใต้
ก็ไปเจอพวกวัยรุ่นแต่งชุดดำกลุ่มใหญ่หลายสิบคน
ในมือถือไม้ถือเหล็กเป๊บกันคนละอัน
เอาไงดีหว่า
ถ้าทำยึกยักเดี๋ยวมันมารุมแน่
ก็เลยขับไปแบบทำมองไม่เห็น
บางคนก็เดินผ่านหน้ารถเรา
รถก็สีแดง คนขับก็เสื้อแดง
พี่ที่ไปด้วยก็เสื้อแดง
แถมโพกผ้าแดงข้อความเจ็บๆ อีก
แถมมีผ้าสีแดงคาดที่กระจกรถอีก
พวกนั้นไม่สนใจอะไร
พอเลยไปหน่อยมีเสียงตะโกน
เฮ้ยนั่นพวกเสื้อแดงตามหลังมา
เราก็เหลือบไปดูมันวิ่งตามมารึเปล่าว่ะเนี้ยะ
แต่รถมันติดวิ่งไม่ได้
ก็รู้สึกรำคาญว่าติดอะไร
พอเห็นขบวนรถคนเสื้อแดง
วิ่งผ่านหน้าไปหลายคัน
แสดงว่าเป็นพวกเสื้อแดง
ที่กลับจากโรงแรมนั่นแล้ว
ก็เลยขับข้ามเลนไปร่วมขบวนกับเขาทันที
ตอนแรกนึกว่าจะกลับบ้านเลย
ที่ไหนได้แวะไปแถวหลังบิ๊กซี
จอดรถกันเต็มไปหมด
แวะกินข้าวสักพัก
เขาก็ออกเดินทางกลับกรุง
ซึ่งแถวๆ นี้มีเวทีปราศรัยแทบทุกวัน
เห็นคนเสื้อแดงพัทยาว่ายังงั้น
คนเยอะมากและรถก็เยอะมากๆ
แถมคนเสื้อแดงพัทยาก็ใจถึงมากๆ
อยู่ในดงเสื้อเหลืองก็ใส่เสื้อแดงกันแบบไม่กลัว
โดยเฉพาะกลุ่มสาวๆ ที่ขับมอเตอร์ไซด์ร่วมขบวนมาด้วย
เห็นบรรยากาศแล้วถึงว่าทำไมเขาไม่กลัวกัน
พวกนั้นน่าจะกลัวพวกเสื้อแดงมากกว่า
แต่ละคนเอาเรื่องพร้อมลุยทั้งนั้น
บางคนก็ผ่านมาหลายสงครามแล้ว
ส่วนฝั่งนั้นเด็กวัยรุ่น
เห็นไปแวะซื้อเหล็กแป๊บเป็นท่อนๆ
ตอนเราเข้าเมืองมา
กับที่เจอเป็นกลุ่มที่เล่าเมื่อกี้
เด็กวัยรุ่นทั้งนั้น
ในขณะฝั่งนี้ชายฉกรรจ์เยอะพร้อมลุยด้วย
แถมอาวุธหนักก็มี
เพราะไม่มีใครค้นกระเป๋าที่สะพายกัน
ขากลับรถติดเหมือนกัน
เพราะแย่งกันออกช่องทางออกก็เล็ก
แถมเราขับหลงอีก
เพราะตามขบวนมารถติด
การ์ดเลยให้แยกไปอีกทาง
ขับมาได้สักพักยิ่งขับยิ่งเห็นชายหาด
เข้าไปตามชุมชน
กว่าจะหาทางออกมาสุขุมวิทก็ลุ้นแทบแย่
พอกลับเข้าเส้นสุขุมวิทได้อีกครั้ง
คราวนี้ได้เห็นขบวนรถแรลลี่เสื้อแดง
ทั้งธงทั้งเสื้อทั้งคน
แดงเกลื่อนถนนหลายเลน ยาวหลายกิโล
เราพยายามขับแซงตามไหล่ทาง
แซงซ้าย แซงขวา มาเรื่อยๆ
จนไปเห็นหัวขบวนที่เป็นรถ 6 ล้อคนเสื้อแดงเต็มรถ
ระยะทางดูแล้วยาวมากๆ
แต่แยกกันเพราะอีกพวกส่วนใหญ่ไปตามมอเตอร์เวย์
ส่วนเราขับตามหัวขบวนไปตามทาง
ทางด่วนบางนาชลบุรี
ซึ่งมีไม่กี่คันที่มาทางนี้
นอกนั้นไปทางมอเตอร์เวย์กันหมด
สุดท้ายเราก็แยกเดี่ยวออกมา
เพราะเขาจอดปัสสาวะกันข้างถนน
แล้วมาเจอรถเสื้อแดงขบวนหนึ่ง
บนทางด่วนไปแจ้งวัฒนะ
ถามได้ความว่าจะไปไทยคม
ตอนแรกเรานึกว่าเสื้อแดงมาปิดถนนบนทางด่วน
รถติดขยับแทบไม่ได้
ที่ไหนได้แถวๆ ทางลงพงษ์เพชร
ทางลงไปหมอชิตใหม่
รถติดลงไม่ได้ รถแทบไม่ขยับเลย
และกินเลนรถที่จะไปทางตรง
สงสัยจะกลับสงกรานต์กัน
สุดท้ายก็กลับถึงบ้านโดยสวัสดิภาพ
แล้วเราก็กลับไปนครปฐมในคืนนั้นเลย
โดย มาหาอะไร
