ควรสร้างกลุ่มสร้างเครือข่าย
เท่าที่ตัวเองพอร่วมได้
อาจจับกลุ่มคุยกันทั้งในเน็ตและนอกเน็ต
หรือจับกลุ่มกินข้าวสังสรรกัน
จากกลุ่มเล็กๆ จับกันหลายๆ กลุ่ม
ก็กลายเป็นเครือข่ายที่ใหญ่โต
ไม่จำเป็นต้องรู้จักทุกคนในกลุ่มทุกๆ กลุ่ม
ขอแค่มีคนคอยติดต่อเชื่อมโยงกับกลุ่มอื่นๆ
แค่กลุ่มละคนสองคน
ถ้าทุกๆ คนในกลุ่ม
มีกลุ่มย่อยๆ ที่ติดต่อกันอีก
ก็จะคล้ายๆ รังผึ้ง
ที่แต่ละช่องจับตัวกันเยอะๆ
ก็กลายเป็นรังใหญ่ขึ้นมา
แล้วการกระจายข่าวสารลักษณะปากต่อปาก
จะสื่อสารได้ดีมีประสิทธิภาพ
อนาคตถ้าทำได้อย่างนี้
ภาคประชาชนจะแข็งแรงขึ้น
การระดมพลไปแสดงออกทางการเมือง
เช่นไปชุมนุมก็จะมีมากขึ้น
โดยเฉพาะเครือข่ายใกล้บ้าน
เผื่อเวลาไปไหน
ก็สามารถพากันนั่งรถไปด้วยกัน
ก็จะมีเพื่อนร่วมเดินทางเยอะขึ้น
และทำให้จำนวนผู้ร่วมชุมนุมมากขึ้นตามไปด้วย
จำนวนผู้ชุมนุมมีผลต่อข้อเรียกร้อง
ข้อเรียกร้องใดๆ
ถ้ามีผู้ร่วมเรียกร้องไม่มากพอ
ก็อาจไม่ได้รับการพิจารณา
การรวมคนจนมีจำนวนคนมากๆ
ก็คือการสร้างกำลัง
เพิ่มอำนาจการเจรจาต่อรองใดๆ
นี่คือวิถีทางสันติวิธีรูปแบบหนึ่ง
แค่มีคนมากขึ้นเรื่อยๆ
แทบไม่ต้องใช้กำลังใดๆ
ก็สร้างความตื่นตะหนก
ให้ผู้มีอำนาจมาแล้วทุกยุคทุกสมัย
บางรายทนไม่ไหว
ต้องหาเรื่องปราบปรามก็มี
เพราะทนเห็นภาพคนเยอะๆ
มาต่อต้านพวกตนไม่ได้
แต่ถ้ายิ่งปราบยิ่งเพิ่มยิ่งไม่เลิก
เชื่อเหอะว่า
สุดท้ายมวลชนจำนวนมาก
ที่ไม่เลิกไม่ท้อไปก่อน
จะพบกับความสำเร็จในที่สุด
โดย มาหาอะไร
