บันทึกเรื่องราว สืบสาวความจริง ทิ้งไว้ให้ลูกหลาน.
Save the stories. Investigate the truth. Give to the next generation.


21 เมษายน 2552

<<< เสรีภาพสื่อไม่ใช่เสรีภาพประชาชน >>>

แต่เสรีภาพประชาชน
สามารถชี้วัดว่าสื่อยังมีเสรีภาพอยู่หรือไม่
ถ้าตราบใดที่ประชาชน
ไม่สามารถยืนพูดคุยกันได้
ก็อย่ามาหลอกตัวเองว่า
ตอนนี้สื่อมีเสรีภาพอะไร
การที่สื่อมีเสรีภาพ
ไม่ได้บ่งบอกว่าประชาชนมีเสรีภาพตาม
ตัวอย่างเหตุการณ์ปัจจุบันเป็นเครื่องพิสูจน์
สื่ออาจบอกว่าตัวเองมีเสรีภาพ
อาจนำเสนอข่าวพวกหนึ่งอีกพวกหนึ่งไม่เสนอ
อาจโจมตีบิดเบือนใส่ร้ายอีกพวกหนึ่ง
เหล่านี้เป็นเสรีภาพทั้งนั้น
เขาจะเลือกโจมตีใครเชียร์พวกไหน
ถือเป็นเสรีภาพทั้งนั้น
แต่ประชาชนไม่มีเสรีภาพ
ไม่มีแม้แต่ที่จะยืนคุยกัน
ยังกีดกันห้ามปราม
และก่อกวนทุกรูปแบบ
โดยที่ไม่มีสื่อมาเป็นปากเสียง
หรือให้ความสนใจอะไร
ในยามที่ประชาชนไม่มีเสรีภาพอย่างแท้จริง
มีแต่คำโฆษณา
แต่ถึงเวลาจริงๆ
พวกเขาพร้อมแกล้งหลับตา
เผลอๆ ร่วมมือกันบิดเบือน
เพื่อสร้างความชอบธรรมในการปราบปรามประชาชน
เขาคงคิดว่าถ้าช่วยรัฐปราบปรามประชาชน
ผู้เรียกร้องเสรีภาพความยุติธรรมที่เป็นพื้นฐานประชาธิปไตยแล้ว
พวกเขาจะมีเสรีภาพในการเสนอข่าวมากขึ้นหรือเท่าเดิม
วันหนึ่งกว่าเขาจะรู้
เมื่อไม่มีคนมาต่อสู้เผื่อพวกเขา
เขาก็จะถูกกดหัวจนโงหัวไม่ขึ้นหนักกว่านี้
ลองถ้าเขาไม่ให้ประชาชนมีเสรีภาพในการพูดแล้ว
เขาคงให้สื่อ
ซึ่งสามารถสร้างกระแสได้ดี
มีเสรีภาพมากขึ้นหรอก
และให้จับตาสื่อทุกสื่อนักข่าวทุกคน
ใครรับงานมาสร้างกระแสสร้างความชอบธรรม
เพื่อให้รัฐปราบปรามประชาชน
ชาตินี้อย่าหวังว่าจะลืมเลือน
ในโลกยุคอินเตอร์เน็ตไม่ใช่ยุคใบลานเหมือนอดีต
หลักฐานพวกนี้กี่สิบปีก็ยังอยู่และจะยังอยู่ต่อไป
เพื่อให้ลูกหลานที่วันข้างหน้า
ถ้าเขามีเสรีภาพที่สมบรูณ์
เขาจะลุกขึ้นมาชำระประวัติศาสตร์ที่เกิดขึ้นในยุคนี้

โดย มาหาอะไร