<<< การจะรื้อจะถอนอะไรนั้นไม่ยาก แต่ที่ลำบากคือทำยังไงให้คนเห็นด้วย >>>

บางทีบางเรื่องยังไม่ถึงเวลาที่จะรณรงค์
ถ้าทำผิดจังหวะอาจทำให้เกิดแนวร่วมมุมกลับ
เพิ่มมากกว่าแนวร่วมที่จะมาสนับสนุนได้
บางกรณีอยากให้รอเวลา
ให้ออกลายมากๆ จนชาวบ้านเริ่มเอือมระอา
แล้วถึงพูดในเวลานั้นจะมีคนสนับสนุนได้ง่ายกว่า
บางทีรออีก 2-3 ปีก็ยังได้
ถึงวันนั้นชาวบ้านอาจเห็นอะไรแจ่มมากกว่านี้
ช่วงนี้ควรทำให้ชาวบ้านเห็นแจ่มๆ มากขึ้นไปอีกจะดีกว่า

สำหรับเรื่องที่ไม่กล้าปราศรัยบนเวที
ในอดีต บางครั้งนักเคลื่อนไหวสมัยนั้น
ก็ไม่สามารถออกมาแสดงความคิดความเห็น
ในเรื่องอะไรต่อมิอะไรตรงๆ ได้เหมือนกัน
แต่เขามักใช้วิธีการเคลื่อนไหวแบบใต้ดิน
คือ ซุบซิบ ซุบซิบ แล้วก็ ซุบซิบ กันไปเรื่อยๆ
ในเรื่องที่อยากรณรงค์
จนมีคนเห็นพร้อมเยอะๆ แล้ว
ถึงออกมารณรงค์แบบเปิดเผย
สมัยก่อนที่เทคโนโลยียังไม่ก้าวหน้า
ไม่เห็นเขาใช้วิธีตั้งเวทีปราศรัยกันสักเท่าไหร่
เห็นใช้วิธีการจับกลุ่มสุมหัวคุยกัน
ในเรื่องนั้นเรื่องนี้มากกว่า
จะเห็นได้ว่า
ถึงแม้จะออกมาปราศรัยรณรงค์ตรงๆ ไม่ได้
ก็ยังสามารถรณรงค์แบบไม่ปราศรัยได้
ซึ่งเทคโนโลยีสมัยนี้
ก็เอื้อให้รณรงค์ผ่านหลายช่องทาง
ทั้งแบบดั้งเดิมคือ ปากต่อปาก
หรือ บนเว็บไซด์ หรือบทความตามสื่อต่างๆ
ซึ่งก็ต้องกรองมากๆ เพื่อไม่ให้ผิดกฏหมาย
แต่ถึงไม่ผิดกฏหมาย
ก็อาจโดนฝ่ายตรงข้ามสาดโคลนใส่ก็ได้
ซึ่งก็ควรทำในรูปภาคประชาชน
มากกว่าภาคการเมืองในช่วงเวลานี้
เพราะจะไปเข้าทางฝ่ายตรงข้าม
อันที่จริงก็มีหลายเหตุการณ์
ที่พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่า
ยิ่งใช้ดาบอาญาสิทธิ์
ไปฟันนั่นนี่เล่นบ่อยๆ
สุดท้ายก็จะบิ่นจะทื้อ
เอาไปฟันอะไรก็ไม่ได้เรื่องในที่สุด

โดย มาหาอะไร