บันทึกเรื่องราว สืบสาวความจริง ทิ้งไว้ให้ลูกหลาน.
Save the stories. Investigate the truth. Give to the next generation.


08 ธันวาคม 2552

<<< แม้หวังตั้งสงบ จงเตรียมรบไว้พร้อมสรรพ >>>

คำคมอันนี้
ผมเจอครั้งแรก
เป็นป้ายติดไว้ในกองบิน53 จ.ประจวบฯ
คืนนี้นึกอยากเขียนเรื่องนี้
จึงยกมาเป็นหัวเรื่อง
ที่อยากเขียนเรื่องนี้
ก็เพราะว่าหลายวันมานี้
เขียนแต่แนว ให้รอ ให้ถอย ให้หนี
อันที่จริงไม่ได้ให้หันหลังวิ่งหนีอย่างเดียว
แต่ให้ รอเพื่อหาโอกาส
เรียกว่าถอยไปมองหาโอกาสไป
ต่อให้ตั้งใจว่าจะใช้สันติวิธี
แต่มันอาจมีเหตุการณ์ไม่คาดฝัน
จนสันติด้วยไม่ไหวแล้วหล่ะโยม
ถึงตอนนั้นก็คงต้องหันหน้ามาปะทะกัน
แต่ในยุคข้อมูลข่าวสารไปได้ว่องไวทั่วโลก
ต่างจากสมัยก่อนที่เผาบ้านเมืองกันย่อยยับ
แต่คนที่อื่นกลับไม่มีใครรู้ข่าว
หรือข่าวคราวเมืองนั้น
ได้หายไปหลายร้อยปีพันปี
เพิ่งจะมาขุดซากเจอเมื่อไม่กี่ปีมานี้ก็มี
และประวัติศาสตร์อาจถูกบิดเบือนได้ง่ายด้วย
ดังนั้นยุคนี้จึงมีความซับซ้อนในการสู้รบ
แตกต่างจากยุคก่อนๆ อย่างที่กล่าวมา
เพราะยุคนี้มีสายตาคนทั้งโลกมองอยู่
อาจไม่ได้นั่งมองหรือติดตามสถานการณ์ตลอดเวลา
แต่ว่ามีโอกาสได้รับรู้เรื่องราวเป็นระยะๆ
เวลามีเหตุการณ์อะไรไม่ดี
ดังนั้นถ้าไม่ได้เล่นบทพระเอกนางเอก
ก็ไม่ควรจะเล่น เช่น เล่นเป็นบทผู้ร้าย เที่ยวไปปิดนั่นนี่
เพื่อให้เขาเล่นบทพระเอกมาปราบปรามเรา
แต่ถ้าถึงคราวที่จะได้เล่นบทพระเอก
ก็ไม่ควรรีรอ เช่น เวลาเขาออกมาปล้นประชาธิปไตย
ถ้าเราออกมาต่อต้านเราเล่นบทพระเอกแล้ว
ต่อให้ต่อต้านจากสันติจนกลายเป็นสงครามกลางเมือง
ก็ยังพอเรียกได้ว่าเล่นเป็นพระเอกอยู่
เพราะพระเอกในหนังบู๊ก็เห็นมียิงกัับผู้ร้าย
แบบไม่บันยะบันยังเหมือนกัน
เรียกว่าถ้าชอบธรรม ก็ลุยได้เต็มที่ถ้าอยากจะลุย
แต่จะลุยให้ได้ดีนั้น
ก็ต้องเตรียมรบไว้พร้อมสรรพดีแล้วนั่นเอง

กรณีถ้ามีการปล้นประชาธิปไตยอีกครั้ง
ซึ่งก็ไม่รู้เมื่อไหร่ เอาเป็นว่าไม่สนใจ
มีเมื่อไหร่ก็เล่นตามบททันที
บทที่จะนำเสนอต่อไปนี้
เป็นบทเฉพาะกาล อิอิ
บทจริงๆ เมื่อถึงเวลาจะมีอีก
สำหรับบทเฉพาะกาล
เพื่อใช้แก้ปัญหาเฉพาะหน้า
ในยามที่กำลังโดนปล้นประชาธิปไตย
ควรตีเหล็กเมื่อยังร้อน
ในช่วงวันสองวันแรกในการยึด
ต้องออกมาชุมนุมอย่างสงบอยู่กะที่
อย่าพึ่งไปอาละวาด
บทนี้จะเล่นเป็นพระเอก
ออกมาฟ้องต่อชาวโลกก่อน
ว่ามีคนไทยไม่เห็นด้วยมากมาย
ไม่ใช่โดนกลบกระแสด้วยพวกหน้าม้า
เอาดอกไม้ไปแจก
หรือพวกสนับสนุนการปล้นทั้งหลาย
ที่ชอบกล้าออกมาหนุนแบบไม่เห็นหัวคน
ให้พวกโจรกลายมาเป็น
ผู้พิทักษ์ประชาธิปไตยอะไรไป
การออกมาแสดงพลังอย่างสงบ
เท่ากับเป็นการงัดข้อแบบเปิดเผย
และจะทำให้ลูกน้องหัวหน้าโจร
โดนปล่อยเกาะ
หรือไม่ อาจมีเซอร์ไพร์ส
กอดคอกันจมน้ำไปด้วยกัน

แต่ถ้าพวกโจรอยากยกระดับเป็นทรราช
เที่ยวมาสลายม็อบแบบแรงๆ จนมีคนตายมากมาย
ถึงตอนนั้นใครอยากเล่นบทบู๊บทอะไรเต็มที่เลย
เพราะว่าบทพระเอกไม่ใช่ว่า
จะต้องยอมโดนต่อยอยู่ข้างเดียว
ต่อยพวกโจรกลับบ้างก็จะได้ใจกองเชียร์
ทั้งในและต่างประเทศ
ขออย่างเดียว ต้องต่อเนื่องไม่เลิก
โดนสลายพรุ่งนี้มารวมใหม่
ยิ่งยืดเยื้อนานวันยิ่งพังทั้งแถบ
การชุมนุมยื้อเยื้อถ้าช่วงสถานการณ์ปกติ
จะดูเหมือนไม่มีอะไร
เพราะว่าเหล็กมันเย็นแล้ว
ตีไปก็เหนื่อยเปล่า
แต่ถ้าเป็นสถานการณ์ต่อต้านการทำรัฐประหาร
ช่วงแรกๆ ของการทำรัฐประหาร
เหล็กกำลังแดงได้ที่ที่สุด
มีเท่าไหร่ใส่เต็มที่ไม่ต้องยั้ง
มีปัญญาขนกันเข้ามาได้เท่าไหร่
ขนมาเรื่อยๆ โอกาสน็อคมาถึงแล้ว
ถูกต้องชอบธรรมไม่ว่าแพ้หรือชนะ
ยังไงก็เป็นพระเอก
แต่พระเอกไม่มีวันแพ้
ต่อให้แย่สุดโดนสลายได้จริงๆ
ก็ยังมีก๊อกสองก๊อกสามไม่เลิกรา
ไม่ว่าจะกี่ปีผ่านไปก็ตาม

โดย มาหาอะไร