จากหนัง VCD เรื่องสงครามแผ่นดินใหญ่
ตอน กองทัพกองเกรียงไกร
ได้เห็นผลงานแม่ทัพชื่อ เผิง เต๋อ หวาย
ผู้ปลดปล่อยพื้นที่ 1 ใน 3 ของพื้นที่ประเทศจีนทั้งหมด
และยังเคยสามารถเอาชนะในสงคราม
ที่ทัพตนเองมีคนน้อยกว่าทัพข้าศึกหลายเท่าด้วย
แต่นิสัยเขาเป็นคนตรงๆ ไม่ชอบคำยกยอ
ขนาด เหมา เจ๋อ ตุง ยังรู้จักนิสัยเขา
เวลาทัพที่ เผิง เต๋อ หวาย ชนะสงคราม
ก็จะส่งคำไปแสดงความยินดีแค่ 2 คำ
คือคำว่า "โชคดี"
ผิดกับทัพอื่นเวลาชนะ
เหมาจะให้เขียนคำชื่นชมยกยอมากกว่านี้
เวลาชนะสงครามครั้งไหน
แม่ทัพ เผิง เต๋อ หวาย จะให้ลูกน้องสำรวจ
และรายงานว่ากองทัพของเขา
ได้ทำอะไรผิดพลาดในศึกครั้งนั้นๆ บ้าง
ในการวางแผนทำศึก
เขาจะวางแผนโดยการเดานิสัยแม่ทัพข้าศึกประกอบด้วย
เมื่อลูกน้องเขายิงเชลยสงครามตายด้วยความแค้น
เขาบอกลูกน้องคนนั้นต้องทำตามระเบียบเชลย
ห้ามไปฆ่าเชลยแม้พวกนั้นจะเคยฆ่าพวกเราตายมากมาย
และให้เงินคนละ 3 เหรียญเพื่อเป็นค่าเดินทางกลับบ้าน
ส่วนใครไม่อยากกลับจะเข้าร่วมกับกองทัพของเขา
ก็ยินดีต้อนรับ
เมื่อขบวนรถเขาไปชนวัวชาวบ้านตาย
เขาก็จ่ายเงินให้กับเด็กเลี้ยงวัว
จะเห็นได้ว่าเขาไม่ได้รบเก่งอย่างเดียว
แต่ยังสนใจเรื่องเล็กๆ น้อยๆ เพื่อสร้างมวลชนด้วย
เมื่อจะบุกเข้าดินแดนที่ชาวมุสลิมอาศัยอยู่
ก็มีการสั่งให้ปรับตัวคนในกองทัพตามคำสั่งเหมา
เพื่อให้เข้ากับวัฒนธรรมอิสลาม
เช่น ห้ามนำเนื้อหมูเข้าไปกินในดินแดนนั้น เป็นต้น
กองทัพของเขานอกจากรบจนชนะในเขตเมือง
และฆ่าทหารฝ่าย เจียง ไคเช็ก ไปหลายแสนคน
หรือชนะสงครามใหญ่ด้วยคนน้อยกว่าได้แล้ว
ยังต้องเดินข้ามดินแดนอันแห้งแล้ง
ข้ามเทือกเขาที่มีหิมะปกคลุม
และข้ามทะเลทรายอันตราย
ด้วยสองขาของทหารแต่ละคน
จนไปถึงซินเกียงได้สำเร็จ
ซึ่งทางซินเกียงยอมจำนนไม่ขอต่อสู้
ทำให้จบสงครามที่ซินเกียงแบบไม่เสียเลือดเนื้อ
นอกจากทหารที่ตายไปหลายร้อยคน
ระหว่างเดินทางด้วยเท้า
ข้ามทะเลทรายบ้าง ข้ามเทือกเขาหิมะบ้าง
จึงไม่แปลกใจว่าทำไมเขาตั้งชื่อตอนนี้ว่า
ตอน กองทัพกองเกรียงไกร
ฉากสุดท้าย
เมื่อเขาสามารถยึดซินเกียงได้สำเร็จ
นักข่าวสาวคอมมิวนิสต์ที่แฝงเข้ามาในกองทัพเขา
ได้บันทึกเรื่องราวประวัติศาสตร์ไว้
นักข่าวสาวคนนั้นเคยนำร่างบันทึก
ที่เขียนชื่นชมตัวเขาเกี่ยวกับการนำทัพ
จนประสบชัยชนะยิ่งใหญ่ในสงครามครั้งนี้
โดยบอกว่าเขาเป็นผู้สร้างประวัติศาสตร์
ผู้สามารถปลดปล่อยแผ่นดินจีน
ได้ถึง 1 ใน 3 ของพื้นที่ทั้งหมด
ทัพของเขาเดินทางไกลถึง 4,500 กม.
และฆ่าทหารฝ่ายเจียง ไคเช็ก ไป 3 แสนกว่าคน
จนโด่งดังไปทั่วทั้งในและนอกประเทศด้วย
แต่เขากับแนะนำให้เผาร่างฉบับนั้นทิ้ง
แล้วถามว่าทำไมไม่เขียนข้อผิดพลาด
ในการทำสงครามของเขาแทน
จึงไม่ผิดที่จะกล่าวถึงแม่ทัพ เผิง เต๋อ หวาย ดังนี้
"แม่ทัพผู้ยิ่งใหญ่ ผู้ไม่สนใจคำยกยอ
สนใจแต่ข้อผิดพลาดของตนเอง"
โดย มาหาอะไร
