ด้วยความหวาดระแวง กลัวถูกแย่งอำนาจ
โดยเฉพาะถ้าเกิดคนบ้านสี่เสาปัจจุบันตายไปกระทันหัน
จะไม่มีตัวตายตัวแทนที่ทำหน้าที่แบบเดียวกัน
งานนี้ประยุทธ กำลังถูกสร้างให้มาเป็นเปรม2
จะก้าวเป็นสเต็ปตั้งแต่ ผบ.ทบ. นายก ไปต่อเรื่อยเปื่อย
เพื่อหวังจะใช้ยุทธวิธีเดิมๆ ที่ใช้ได้ผลในอดีต
ผสมกับวิธีการเมืองนำหน้าการทหาร
หลอกให้พวกต่อต้านออกจากป่า แล้วตลบหลังตอนจบ
ละครเรื่องเดิมๆ มุกเดิมๆ ซ้ำๆ ซากๆ
ที่เขากล้านำมาฉายซ้ำ เพราะเขารู้ว่า
ยังไม่มีคนกล้ามากพอที่จะออกมาต่อต้านเขา
ส่วนใหญ่พวกที่พอมีบารมีเคลื่อนไหวได้
ก็มักจะกลัวหงอ แถมไม่ยอมไปต่อคนเดียว
ยังคิดดิ้นรนกระเสือกกระสนให้ชาวบ้านที่หลุดพ้น
ไม่ให้ไปต่อตามไปด้วย ก็เข้าทางเขาเท่านั้นเอง
เมื่อไม่มีคนกล้ามากพอออกมาต่อต้าน
แถมคนกล้าบางส่วนอาจยอมสยบหงอตามคนไม่กล้า
สิบปีแห่งการย้อนยุคไปสู่ยุคเปรม
ก็กำลังจะเริ่มต้น ณ ช่วงเวลานี้
และที่สุดแล้วพวกที่โดนหลอก หงอจนยอมเขาหมด
สุดท้ายก็มีตัวอย่างให้เห็นแล้วว่าจบแบบไหน
แต่บังเอิญว่ายุคนี้
ยังมีผู้กล้าจำนวนหนึ่งที่ไม่ยอมจำนน
ซึ่งหนทางข้างหน้าจะเริ่มยากลำบากมากขึ้น
ถ้าพวกที่หงอไม่หนุนหลังแล้วยังไปช่วยฝั่งตรงข้าม
เพื่อหวังว่าถ้าช่วยกวาดล้างพวกที่ไม่ยอมพวกมีอำนาจ
พวกตนเองจะได้รับผลประโยชน์ต่างๆ กลับคืนมา
แต่ถ้าพวกเขาเลือกแนวทางนี้
ตอนจบทำนายล่วงหน้าไว้เลยว่า
เขาจะถูกกระทำแบบสิ้นชื่อ
นั่นคือจะถูกฝ่ายตรงข้ามกระทำอะไรก็แล้วแต่
แต่ฝ่ายที่เคยออกมาช่วยต่อต้านพวกมีอำนาจ
จะนิ่งเฉยหรือสมน้ำหน้าซ้ำ
ถ้าเขาเลือกเส้นทางเดินนั้น
เขาจะมีจุดจบอย่างไร้เกียรติที่สุด
ทั้งฝ่ายตรงข้ามที่สะใจ
ฝ่ายที่เคยเป็นพวกเดียวกันยังสะใจหรือนิ่งเฉย
ไม่ไร้เกียรติได้ยังไง ลองคิดดู
แต่ถ้าเขาเลือกถือหางฝ่ายพวกที่ต่อต้านพวกมีอำนาจ
ต่อให้เขาถูกกระทำยังไง ก็ยังได้รับความเห็นใจ
และชาวบ้านยังมีแรงฮึดออกมาสู้เพื่อช่วยปกป้องเขาอีก
หรือไม่ว่าเขาจะสิ้นชีพไปด้วยฝีมือฝ่ายตรงข้าม
แต่เขาจะยังอยู่ในใจคนจำนวนมากมายไปตลอดกาล
เหมือนกับคนที่ไม่มีชื่อเสียงมากมาย
ทั้งวีรชนที่ตายในสนามรบ
และคนที่ถูกหมาลอบกัดฆ่าตายในภายหลัง
ก็ล้วนได้รับเกียรตินั้นเหมือนกัน
ทั้งๆ ที่วีรชนส่วนใหญ่ไม่ได้เป็นคนมีชื่อเสียงมาก่อน
หรือไม่ได้มีเงินทอง ยศฐาบรรดาศักดิ์มากมายมาก่อน
แต่เขาตายแล้วมีคนอาลัยและยังอยู่ในใจคนมากมาย
แถมยังเป็นแรงผลักดันให้คนรุ่นหลัง
ได้ใช้เป็นแรงขับเคลื่อนสู้ต่อไป
เพื่อจะได้ทำในสิ่งที่พวกเขา
ยังทำไม่สำเร็จให้เสร็จลงไปอีกด้วย
ในระหว่างภาวะสงครามการสู้รบใดๆ
อาจมีทั้งคนเจ็บ คนตาย คนหลบหนี
และอาจมีวีรชน วีรบุรุษ วีรสตรีเกิดขึ้นด้วย
แต่ช่วงที่มีการทำศึกรบกัน
แม้ยังไม่ได้ทำสงครามด้วยอาวุธหนักกันจริงๆ จังๆ
อาจยังเป็นแค่สงครามมวลชน
แต่อาจมีคนเจ็บตาย คนท้อถอย หรือผู้กล้ามากมาย
ที่อาจมีตกหล่นหรือยังไม่ได้บันทึกเกียรติประวัติเอาไว้
แต่ถ้าวันไหน ชนะเราเชื่อว่าจะไม่มีคนไหน
ที่จะตกหล่นในการบันทึกประวัติเกียรติยศของพวกท่านไว้สักคนเดียว
ทุกคนไม่ว่าจะคนดังไม่ดังจะต้องได้รับการบันทึกชื่อ
และเกียรติยศที่สร้างไว้ทุกๆ คน
เหมือนอนุสรณ์สถานต่างๆ ที่เห็นอยู่ในตอนนี้
อนาคตจะต้องสร้างหนัง สร้างตำราเรียน
และสร้างอนุสาวรีย์ ทุกเหตุการณ์ไว้ให้ลูกหลานได้จดจำ
หลังเสร็จศึก นี่คือสิ่งแรกที่ต้องทำ
ส่วนเรื่องสถานการณ์ ณ ปัจจุบัน
มีการทำรัฐประหารไปเรียบร้อยแล้ว
ศอฉ. ก็คือ คมช.2 ดีๆ นี่เอง
แต่จะอยู่ยาวนานกว่า อาจถึง 10 ปีเลยก็ยังได้
ถ้าไม่มีพรรคฝ่ายตรงข้ามพวกผู้มีอำนาจชนะศึกเลือกตั้งเด็ดขาด
และกล้าพอที่จะยุบทิ้งเสีย เรียกว่าต้องกล้าพอที่จะชนกับพวกนั้นด้วย
เพราะจากสภาพเขาทำให้เป็นพรรคเล็กพรรคน้อยเหมือนยุครัฐบาลเปรม
ใครชนะเลือกตั้งมาก็ต้องให้เปรมเป็นนายก
ยิ่งไม่มีพรรคไหนชนะเด็ดขาดเสียงเกินครึ่ง
ปชป. จะรับบทเป็นฐานอำนาจให้พวกเขาต่อไป
หรือต่อให้พลิกไปที่ขั้วใหม่สมมุติว่า ภท.
ถ้าได้เสียงค่อนข้างมากมา
ก็ต้องให้พวกผู้มีอำนาจที่แท้จริงช่วยจัดตั้งรัฐบาลให้
หรือถ้า พท. ชนะมาแต่เสียงไม่ถึงครึ่ง ก็คงตั้งรัฐบาลยาก
เพราะพรรคที่จะมาร่วมอาจโดนปืนจ่อหัวกันจนไม่กล้ามา
เช่นเดียวกับการย้ายขั้ว ล้มสมชายงวดก่อนนั่นแหล่ะ
เขาทำครั้งนั้นได้คิดหรือว่าครั้งต่อๆ ไป เขาจะทำไม่ได้
และ ศอฉ. หรือ คมช.2 ก็จะอยู่ตลอดไป ไม่มีใครกล้ายุบ
แม้แต่ พท. ฟลุ๊คได้มาเป็นรัฐบาลก็ไม่กล้ายุบ
เพราะยังไม่เห็นคนกล้าพอที่จะออกมาชน
ที่เห็นทุกวันนี้แค่ขอให้ได้รับเลือกตั้งเท่านั้น
ไม่กล้าชนกับพวกมีปืนตรงๆ
ดังนั้นเลิกคิดเรื่องการทำรัฐประหารได้เลย
แบบที่เป็นอยู่เป็นการทำรัฐประหารที่เนียนที่สุดในโลกอยู่แล้ว
จะเปลืองตัวออกหน้าให้ชาวโลกจับได้ ทำไม
แค่นี้ใครก็สาวไม่ถึงตัวบงการใหญ่อยู่แล้ว
ก็เล่นกันแต่ ศอฉ. ก็สบายตัวเขาอยู่แล้ว
ส่วนเรื่องที่หวังจะรอให้มีผู้กำกับการแสดงคนใหม่
แล้วสถานการณ์อะไรๆ จะดีขึ้นนั้น
ผมว่าผู้กำกับการแสดงคนต่อไป
หรือคนที่มีอำนาจที่แท้จริงคนต่อไป
ต่อให้ไม่ได้ออกหน้ามากำกับให้เห็น
นั่นเป็นผู้หญิงไม่ใช่ผู้ชายอย่างที่คิด
เขาปูทางวางเส้นทางมาอย่างดี
และพวกที่ตั้งมานี่ ก็อยู่ในคอนโทรลเธอหมดแล้ว
เผลอๆ ผู้ชายจะไม่มีโอกาสได้เป็นผู้กำกับคนต่อไปด้วยซ้ำ
พวกนั้นไม่โง่ และคงเตรียมการณ์รับมือไว้หมดแล้ว
และผู้หญิงมา สภาพก็ไม่ได้ต่างจากปัจจุบัน
กำกับการแสดงได้เนียนไม่แพ้กันเพราะฝึกมาดีสุดๆ
ชนิดถ่ายทอดเทคนิคให้เธอหมดเพื่อมาแทนเขาได้นั่นเอง
สรุปแล้ว ถ้าใครไม่คิดจะสู้
ขอร้องอย่าดิ้นรนกระเสือกกระสนออกมารั้งคนที่กล้าสู้เลย
สู้อยู่เฉยๆ นั่งรอฉลองชัยชนะเมื่อได้ประชาธิปไตยที่แท้จริงไปพร้อมกัน
หลังคนที่เขากล้าสู้ สู้จนเอาชัยชนะมาได้ดีกว่า
และถ้าคนที่กล้าสู้ สู้ลำพังเดียวดายตามมีตามเกิด
จนผู้กล้ากลายเป็นผู้ท้อถอยไปเกือบหมดเมื่อไหร่
ก็เตรียมใจรอเช็คบิลเรียงตัวได้เลย โดยเฉพาะตัวใหญ่ๆ
เพราะเขาจะไม่ปล่อยไว้ให้เป็นเสี้ยมหนามเขาในอนาคตหรอก
เขาจะถอนรากถอนโคนแน่นอน
เหมือนครั้งหนึ่งที่พวกคณะราษฎร์โดน
ประวัติศาสตร์มีให้ศึกษาไม่ยอมศึกษากัน
ประวัติศาสตร์มันถึงชอบซ้ำรอยเดิมบ่อยๆ ยังไง
โดย มาหาอะไร
FfF
