บันทึกเรื่องราว สืบสาวความจริง ทิ้งไว้ให้ลูกหลาน.
Save the stories. Investigate the truth. Give to the next generation.


04 เมษายน 2554

<<< สู้อย่างทาส >>>

"พวกเราจะต้องลุกขึ้นสู้
เพื่ออิสรภาพของพวกเรา
เพื่อลูกหลานของเราในอนาคต
จะได้ไม่ต้องมาเป็นทาสแบบพวกเรา"


นายแดง ปลุกระดมทาสจำนวนมากที่มาชุมนุมต่อต้านหัวหน้าทาส
เนื่องจากทนถูกกดขี่ข่มแหงจากหัวหน้าทาสที่ชื่อ นายเขียว ไม่ได้อีกต่อไป
แต่นายเขียวก็ไม่ใยดี ระดมลูกน้องของเจ้าคุณซึ่งเป็นเจ้าของบ้าน
และเป็นเจ้านายใหญ่ของทาสจำนวนหลายร้อยคน
ที่อาศัยภายใต้ชายคาบ้านหลังนี้ด้วย
เข้าทำการสลายการชุมนุมของทาสอย่างแข็งขัน
ส่วนพวกทาสก็ลุกขึ้นสู้จนเกิดการจราจลย่อยๆ
บ้านหลายหลังภายในรั้วบ้านของท่านเจ้าคุณ
โดนเผาวอดวาย โดยไม่รู้ใครเป็นคนลงมือทำ
และทาสจำนวนมากก็ได้รับความบาดเจ็บล้มตายไปหลายสิบคน
ส่วนที่เหลือก็หนีเอาตัวรอดกันไปคนละทิศคนละทาง
แถมยังโดนตามไล่ล่ากวาดล้างไม่เลิก
จนทาสบางคนที่หนีไม่พ้น ต้องจบชีวิตลงอย่างน่าอนาถใจ

นายแดง หนีรอดมาได้พร้อมกับนายดำ เพื่อนสนิท
เช้าวันหนึ่งท่ามกลางบรรยากาศอันอึมครึม
นายแดงเดินมาบอกกับนายดำว่า
"ถ้าเราคิดจะหนีต่อไป
เราก็ต้องหนีไปจนวันตาย
แต่ถ้าเราลุกขึ้นสู้อีกครั้ง
เราอาจรอดและอยู่อย่างมีศักดิ์ศรีได้"


หลังจากวันนั้นทั้งสองคน
ก็ตะเวนรวบรวมทาสที่หนีกระจัดกระจายตามที่ต่างๆ
จนสามารถรวบรวมทาสกลับมาได้หลายร้อยคนอีกครั้ง
ความทราบไปถึงนายเขียวและเจ้าคุณ
ว่าทาสที่โดนไล่ล่า บัดนี้พวกที่รอดตาย
ได้รวบรวมสมัครพรรคพวกได้สำเร็จแล้ว
แถมมีทีท่าจะกลับมาแก้แค้นหวังเอาคืน
ท่านเจ้าคุณจึงตัดสินใจส่งนายเขียว
ให้มาเจรจาทำแผนปรองดองกับนายแดง
โดยจะยอมให้ทาสมีสิทธิ์เลือกตั้งหัวหน้าทาสคนใหม่
แทนการแต่งตั้งจากเจ้าคุณเหมือนก่อน
แลกกับการคิดจะกลับมาแก้แค้นของพวกทาส
นายแดงตกลงรับคำทันที

เมื่อนายดำรู้ข่าวก็โกรธนายแดงมาก
ตรงเข้าไปด่านายแดงทันทีที่เจอหน้ากัน
"ถ้านายคิดที่จะสู้เพื่อกลับไปเป็นทาสอีก
ทำไมวันนั้นนายมาชวนพวกเราให้ลุกขึ้นสู้"

นายดำ ตะโกนใส่หน้านายแดงด้วยความโกรธเคือง

นายแดง ตอบกลับด้วยน้ำเสียงอ่อยๆ และสั่นเครือ
"เราสู้พวกเขาไม่ได้หรอก
พวกเขามีอำนาจและบารมีมาก
เราหนีไปไหนก็ไม่พ้น
และถึงเราจะหนีไปพ้น เราก็ไม่รู้ว่า
เราจะอยู่ได้ยังไงด้วยลำแข้งของเราเอง
เราเคยชินกับการเป็นทาสมานาน
เราคงไม่สามารถอยู่ได้ โดยไม่มีเจ้านายเหมือนเคย"


"งั้นเราคงต้องแยกทางเดินกันตรงนี้
นายกลับไปเป็นทาส ไปเป็นหัวหน้าทาสตามที่นายหวังไว้เถิด
แต่เรามาไกล เกินกว่าจะไปเป็นเหมือนเดิมแล้ว
เราจะขอเดินหน้าต่อไป โดยไม่ยอมกลับไปเป็นทาสอีก
ที่ผ่านมาเราขอบใจนาย ถึงนายจะพาเราไปไม่ถึงฝั่งฝันของเรา
แต่นายก็พาเรามาไกล จนเราหมดสภาพความเป็นทาสทั้งกายใจ
ต่อจากนี้ต่อไป แม้หนทางข้างหน้าของเราจะเป็นยังไง
แต่นายเชื่อเหอะว่า เส้นทางที่เราจะเลือกเดินต่อไป
จะไม่มีเส้นทางไหน วกกลับไปเป็นทาสอีกต่อไป"

นายดำ ประกาศแยกทางเดินกับนายแดง

ในที่สุดนายนายแดงก็พาชาวทาสส่วนใหญ่
กลับไปเป็นทาสในบ้านเจ้าคุณต่อไป
และในการเลือกตั้งหัวหน้าทาสที่มาถึง
นายแดง ก็ชนะได้เป็นหัวหน้าทาสคนใหม่สมใจ
ท่ามกลางความยินดีปรีดาของชาวทาสทั้งหลาย
ต่างพร้อมตะโกนโห่ร้องเสียงดังไปทั่วบ้านเจ้าคุณว่า
"เราชนะแล้ว เราชนะแล้ว เราชนะแล้วๆๆๆๆๆๆ"
ในท่ามกลางความยินดีปรีดาของบรรดาทาสเหล่านั่น
นายดำแอบมองอยู่ห่างๆ จากนอกรั้วบ้านเจ้าคุณ
เขารำพึงรำพันเบาๆ กับตัวเองว่า "เราชนะแล้วหรือ"
พร้อมกับเดินคอตกจากไปท่ามกลางความมืดมิด

โดย มาหาอะไร

FfF