มีใครเคยกล่าวไว้แบบนี้
ถ้าลองมาวิเคราะห์ดู
เขาอาจพูดจริงก็ได้
การที่ไม่มีกองทัพของประชาชน
แม้ประชาชนจะชนะ
ไม่ว่าจะชนะเลือกตั้งหรือชนะแบบปฏิวัติมา
ย่อมอยู่ไม่นาน
เดี๋ยวก็โดนกองทัพของใครก็ไม่รู้
มายึดคืนในที่สุด
กองทัพของประชาชนนั้น
จะต้องปกป้องประชาชนได้
ปกป้องอธิปไตยของประเทศได้
ผู้นำกองทัพจะต้องเก่งกาจด้านการทหาร
ถึงมาเป็นผู้นำได้
ไม่ใช่เป็นลูกใครหลานใครหรือมีเส้นใหญ่ก็ได้มาเป็น
ยามปกติใครมาเป็นก็ไม่สำคัญ
แต่ยามมีศึกจะรู้ทันทีว่า
ใครมาเป็นแต่ไม่มีกึ้นไม่มีความสามารถ
อาจทำให้กองทัพพ่ายแพ้ต่ออริราชศัตรูได้
ซึ่งการพ่ายแพ้ของกองทัพ
ย่อมหมายถึงการพ่ายแพ้ของประชาชนทั้งประเทศด้วย
ดังนั้นกระบวนการสรรหาคนมาเป็นผู้นำคุมกำลังเหล่าทัพ
ต้องเป็นคนมีความสามารถเชี่ยวชาญกลยุทธ์การรบ
ที่สำคัญต้องรักประชาธิปไตยด้วย
ไม่เช่นนั้นก็มายึดอำนาจเป็นว่าเล่น
นี่คือปัญหาใหญ่
ที่ควรสังคายนาระบบการสรรหาผู้นำกองทัพ
เพื่อให้เป็นกองทัพของประชาชนที่แท้จริง
และสามารถปกป้องประเทศได้จริงๆ
บทเรียนในอดีต
14 ตุลา ชนะ
แต่ก็มาปราชัยย่อยยับใน 6 ตุลา
เพราะชนะก็ไม่สนใจอะไร
ที่จะปรับโครงสร้างทางทหาร
ให้เป็นกองทัพประชาชน
วันหนึ่งเขาก็กลับมาเอาคืน
แบบเจ็บแสบ
เช่นเดียวกับพฤษภาทมิฬ
จบแล้วจบกัน
สุดท้ายก็กลับมา 19 กันยา
เวียนว่ายตายเกิดไม่รู้จักจบสิ้น
ถ้ามีกองทัพประชาชน
ที่จะคอยพิทักษ์ประชาธิปไตยไว้
ก็ไม่ต้องมาเห็นเหตุการณ์ประวัติศาสตร์ซ้ำรอยซ้ำๆ ซากๆ
โดย มาหาอะไร
