บันทึกเรื่องราว สืบสาวความจริง ทิ้งไว้ให้ลูกหลาน.
Save the stories. Investigate the truth. Give to the next generation.


20 พฤศจิกายน 2553

<<< เทศกาลราษฎร์ประสงค์ >>>

19 พ.ย.นี้ ครบรอบ 6 เดือน กระชับพื้นที่หฤโหด
เราเลยลางาน 1 วัน เนื่องจากมีงานหลายที่ตั้งแต่เช้า
แต่ปรากฎว่าตื่นเหมือนวันหยุดเสาร์อาทิตย์
เลยไปงานแรกที่หน้าเรือนจำคลองเปรม
ประมาณสัก 11 โมงกว่าๆ เห็นจะได้
เจอแต่ร่องรอยว่ามีเสื้อแดงมาเยี่ยมแถวนี้
ว่าแล้วขับรถตะเวนไปแถวราบ 11 ก็ไม่เจอ
ขับวนไปที่หน้า DSI ถึงเริ่มจะเจอคนเสื้อแดง
แต่ไม่กี่สิบคนก็เลยขับรถกะจะไปที่ราชประสงค์ดีกว่า
ก็เจอขบวนรถคนเสื้อแดงหลายสิบคัน
กำลังขับมุ่งหน้ามาทางแยกหลักสี่เหมือนกัน
แต่เนื่องจากตาลายยังไม่ได้กินข้าวเช้าและเที่ยง
เพราะเที่ยงครึ่งแล้ว เลยไม่ตามขบวนแล้ว
เลี้ยวขวาไปทางโลคอลโรดแทน
เพื่อจะไปกินข้าวหน้าสน.ทุ่งสองห้องกะจะตามคดีแสนโง่ของเรา
ว่าไปถึงไหนแล้ว ประมาณ 4 เดือนแล้วเงียบดีจัง
ก็ได้ความว่าออกหนังสือไปขอภาพคนร้าย
ในกล้องวงจรปิดจากแบงค์กรุงเทพ 3 ฉบับไม่มีอะไรตอบกลับมา
เราเลยอาสาไปตามให้ว่าแล้วนั่งรถไฟฟ้า BTS ไปสีลม
ขึ้นไปชั้น 22 แบงค์กรุงเทพสำนักงานใหญ่
เพื่อไปสอบถามความคืบหน้า
ได้ความว่า เตรียมหลักฐานไว้ได้หลายวันแล้ว
แต่ต้องให้ตำรวจมาเอาหลักฐาน เพราะต้องมาเซ็นต์ชื่อด้วย
เราโทรกลับมาที่ตำรวจ ก็ได้รับคำตอบว่าไม่ไป
ให้แบงค์กรุงเทพส่งมาแทน เฮ้อ เราเลยฝากเจ้าหน้าที่แบงค์
ช่วยหาทางคุยกันเองแล้วส่งหลักฐานไปให้ไวไว
เขาจะได้ตามจับคนร้ายป่านนี้มันหนีไปถึงไหนแล้ว

เสร็จธุระส่วนตัวแล้ว ก็กลับมาที่ราชประสงค์ประมาณ 4 โมงเย็น
ก็พบว่ามีคนเริ่มมาเยอะแล้ว แต่ผู้คนยังไม่แน่นเท่าไหร่
รวมภาพช่วงยังไม่มืดเท่าไหร่







































































































































































































































































เห็นตำรวจถือโล่ห์มายืนให้เกะกะทั้งบนถนนและบนสะพานลอยด้วย





































บรรยากาศทั่วไปเริ่มจะคึกครื้น
มีการเปิดเพลงดิ้นกันหลายจุด





































ช่วงเริ่มพลบค่ำผู้คนเริ่มหนาแน่นขึ้นแบบนี้




























































































































































สำหรับบรรยากาศทั่วๆไป วันนี้ไม่เจอข้อความเด็ดๆ เท่าไหร่
ซึ่งก็ดี จะได้ไม่มีโครโดนหาเรื่องถูกจับ











































เห็นรองเท้าแตะลายใหม่ที่เราพึ่งเห็น



















ภาพส่วนหนึ่งของวีรชนผู้เสียชีวิต



















มีการเผาพริกเผาเกลือด้วย แต่เราอยู่ใกล้ๆ ไม่ค่อยได้
พอๆ กับแก๊สน้ำตาเลย ทั้งแสบตาและหายใจไม่สะดวก



















เจอแม่ค้าชายเสื้อผ้าและหน้ากาก
ใส่หน้ากากอินทรีย์แดงแล้วเท่ห์ดี

























เลยซื้อมาใส่บ้างอันละ 20บาท
แต่ลืมไปว่าสวมแว่นอยู่เลยใส่ลำบาก
สุดท้ายก็ใส่มันท่านี้แหล่ะเดินทั่วงาน



















ภาพพระเอกลิเกคนใหม่เป็นน้องชายของน้องเกด
(ผู้ทำหน้าที่พยาบาลแล้วถูกทหารยิงตายที่วัดปทุม)
ซึ่งก็มีกล่องรับบริจาคเพื่อสร้างรูปปั้นน้องเกดด้วย



















ช่วงดึกๆ แถวหน้าร้าน Mc ผู้คนมากมาย



















แถวนี้มีคนเด่นคนดังมายืนอยู่เยอะ
เช่น ลูกสาวเสธแดง



















พี่จิ้น นักร้องเสียงมีพลังฟังแล้วซึ้งดี
เราเคยเจอหลายงานแล้วไม่ได้ไปขอถ่ายรูป
งวดนี้บรรจงถ่ายเลย



















ส่วน บก.ลายจุด เรามาเห็นช่วงนั่งอยู่กลางวงพี่ป้าน้าอาทั้งหลาย



















ส่วนจตุพรก็เห็นริบๆ ถ่ายใกล้ๆ ลำบาก
เพราะมีแฟนคลับล้อมหน้าหลังเยอะมากๆ

เจอหนุ่มเสื้อหลากสีคนหนึ่งด้วย อิอิ
























ภาพสุดท้าย จุดเทียนแดง ซึ่งมีทุกครั้งช่วงหลังๆ
ทำให้เรานึกถึงเรื่องกลยุทธ์จุดเทียนโมเดล
เอาไว้จะเขียนเล่าในภายหลัง



















เก็บตกช่วงขากลับ
หลังจตุพรพูดจบ

ผู้คนก็เริ่มทยอยเดินทางกลับ
พร้อมๆ กับตะโกน
ร้องเพลง เหี้ยสั่งฆ่า เหี้ยสั่งยิง

อย่างครึกครื้นสนุกสนาน
พบกันใหม่โอกาสหน้า

โดย มาหาอะไร
FfF