<<< ชายพเนจรผู้ซาบซึ้งยักษ์ >>>

วันหนึ่งชายพเนจรผู้โชคร้าย
เดินทางมาถึงดินแดนยักษ์ใจร้ายตนหนึ่งอาศัยอยู่
และทันใดนั้น สายตาเขาก็ปะทะกับสายตายักษ์ตนนั้น
ขณะมันกำลังจ้องมาหาเขาและตรงเข้ามาจะทำร้าย
ชายพเนจรตกใจสุดขีด เข่าอ่อนแล้วหมอบกราบยักษ์ทันที
พร้อมอ้อนวอนร้องขอชีวิตเป็นการใหญ่

ยักษ์ตนนั้นทำหน้าสงสัยพร้อมถามกลับว่า
"ทำไมข้าต้องไว้ชีวิตเจ้าด้วย"

ชายพเนจร ลนลานรีบตอบทันใด
"ท่านจะได้มีข้าเป็นคนรับใช้อย่างซื่อสัตย์
ข้าจะทำทุกอย่างที่ท่านสั่งทันที"

"ข้าไม่เชื่อใจเจ้าหรอก
ถ้าเจ้าจะทำให้ข้าเชื่อใจ
ว่าเจ้าจะเป็นข้าทาสที่ซื่อสัตย์ของข้า
เจ้าลองตัดแขนซ้ายของท่านให้ข้าดูหน่อยเป็นไร"
ยักษ์ตนนั้นกล่าวท้าทาย

"ด่ะได้ ได้ซิ ขะข้า ข้าจะทำตามที่ท่านบอก"
ว่าแล้วก็คว้ามีดที่พกมาฟันแขนซ้ายของตนเองขาดทันที

ยักษ์ตนนั้นก็ยังแสดงท่าทีไม่ไว้ใจ
สั่งให้ชายพเนจรตัดขาทั้งสองข้างทิ้งด้วย
เพราะกลัวว่าชายพเนจรจะหลบหนีในภายหลัง
ชายพเนจรแม้จะกลัวที่จะต้องทำตามที่ยักษ์สั่งยังไง
แต่ก็กลัวยักษ์จะจับกินมากกว่า
ว่าแล้วก็ฟันขาตนเองทั้งสองข้างทิ้ง
พร้อมเสียงหวีดร้องสุดชีวิต

ยักษ์ใหญ่เห็นชายพเนจร
ทำตามที่เขาสั่งทุกอย่าง
ทั้งตัดขาทิ้งทั้งสองขาและแขน 1 ข้าง
ซึ่งดูแล้วไม่น่าจะทำอันตรายแก่เขาได้อีก
ก็เลยยกเลิกการจับชายพเนจรคนนั้นกิน
พร้อมรับปากให้ชายพเนจรมาเป็นข้าทาส
คอยรับใช้เขาได้อย่างที่ชายพเนจรต้องการ

ชายพเนจรเห็นดังนั้น ก็ดีใจสุดชีวิต
ก้มกราบยักษ์หลายๆ ครั้ง
พร้อมสรรเสริญซาบซึ้งยักษ์ไม่ขาดปาก
ท่ามกลางกองเลือดของเขา
ซึ่งเลือดยังไหลออกมาเรื่อยๆ ไม่ยอมหยุด
"ท่านช่างมีจิตใจเมตตาเหลือเกิน
ข้าซาบซึ้งท่านจริงๆ
ท่านเป็นยักษ์ที่ดีที่สุดที่ข้าเคยเห็น
..."
แล้วชายพเนจรก็ฟุบลง
หมดลมหายใจตรงนั้น

โดย มาหาอะไร
FfF