สมมุติว่าผมมีอำนาจบงการศาลได้
แล้วผมมีศัตรูทางการเมือง
แล้วศัตรูของผมใช้วิธีสู้ไปต่อรองไป
ผมก็ยิ้มหวานเลย
กฏการต่อรอง
จะต่อรองได้ต้องมีอำนาจต่อรองถูกต้องไหม
ถ้าไม่มีอำนาจอะไรมาต่อรอง
จะเสียเวลาไปต่อรองด้วยทำไมว่าม่ะ
ดังนั้นการสู้ในเกมการต่อรอง
ก็แค่เพิ่มอำนาจการต่อรองให้ตนเองให้มากที่สุด
หรือคงไว้ให้นานที่สุดก็ได้
ในกรณีนี้ในเมื่อผมมีอำนาจมาก
คุมกระบวนการยุติ-ธรรม ได้
ผมจะใช้วิธีหยุดธรรม
ด้วยความชอบทำ
ง่ายๆ แค่หาห่วงมาคล้องคอ
ศัตรูทางการเมืองของผมไว้เรื่อยๆ
หมดคดีนี้เดี๋ยวก็ผุดอีกคดีหนึ่งมาต่อ
หรือล่อยื้อคดีไปตัดสินช่วงกำลังจะชุมนุม
หรือกำลังคิดปีกกล้าขาแข็ง ง่ายๆ แค่นี้เอง
จะเห็นได้ว่าผมก็จะยังมีอำนาจต่อรองสูงตลอดไป
ในขณะที่ศัตรูทางการเมืองของผม
อำนาจต่อรองน้อยกว่า
และจะต้องดิ้นรนหาอะไรมาต่อรองแลกเปลี่ยน
เช่นยอมทำงานตามที่ผมบงการ
เพื่อแลกกับคดีหนึ่ง
พอทำได้ เอาอีกคดีหนึ่งมาคล้องคอไว้
ทำแบบนี้ไปเรื่อยๆ
ผมก็เหมือนมีลูกน้อง
ที่เป็นศัตรูทางการเมืองดีๆ นี่เอง
มุกแบบนี้ไม่ชั่วจริง เลวจริงทำไม่ได้หรอก
เพราะต้องแลกเปลี่ยนกับความเสื่อมศรัทธาของกระบวนการยุติ-ธรรม
ทำให้คนในประเทศอยู่ในสภาวะไร้มาตรฐานทางกฏหมาย
ทำให้ประเทศด้อยพัฒนาสุดกู่ไปเรื่อยๆ
จึงได้บอกไงว่า ไม่ชั่วบ้าเลวจริงทำไม่ได้หรอก
โดย มาหาอะไร
FfF